![image[2]](https://antirisis.files.wordpress.com/2013/01/image2.png)
Και ρώτησε ο νέος τη μάνα του που καθόταν κι έπλεκε ήσυχα στον καναπέ το πλεχτό της, εξοργισμένος από τα περίσσια νιάτα του που παρ’ όλο τους το εύρος δεν χωρούσαν το νόημα της ζωής:
– Και δε μου λες ρε μάνα, τι είναι η ζωή; Εσύ ξέρεις;
«Ε, γιε μου», του απάντησε η γραία καθώς συνέχισε να πλέκει δίχως σταματημό.
«Η ζωή είναι σαν αυτό το πλεχτό. Έρχεσαι στον κόσμο και σου δίνεται ένα κουβάρι κάτι να το κάνεις. Ξεκινάς και πλέκεις και το μόνο που έχεις στο νου σου είναι να το πλέξεις όσο καλύτερα μπορείς. Να καταφέρεις το σχέδιο που έχεις στο νου σου, να μην αφήσεις κενά, οι κόμποι σου να είναι περιποιημένοι και κρυμμένοι. Ε, και καθώς περνούν τα χρόνια, το μόνο που αλλάζει καθώς πλέκεις το πλεχτό σου, είναι πως αρχίζεις και ρίχνεις κλεφτές ματιές στο κουβάρι που τελειώνει και σε πιάνει μια αγωνία μήπως δε σου φτάσει η κλωστή να το τελειώσεις. Αυτή είναι η ζωή γιε μου…»
Στην μνήμη του Βαγγέλη Σταμούλια που μόλις κόπηκε το νήμα!
Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
“Είμαι ότι δεν έζησα, είμαι η βροχή που θα ‘ρθει
να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί.
Βράδυ στα κρεβάτια τους πως στενάζουν ξαναμένες
ποιος Σαμάνος έφερε τούτη τη βροχή…”
Ο στρατιώτης με τ’όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
“Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ότι έχει ζήσει
είμαι ένας μικρός θεός, είμαι ένα στοιχειό.
Πάνω από το αίμα του αύριο εδώ την ίδια ώρα
ερπετά θα σέρνονται όπως κάνω κι εγώ…”
Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται:
“Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν
ο καιρός θα χάνεται ώσπου κάποιο απ’αυτά
θα φωνάξει “Λιμπερτά!” κι όπως θα κοιτάει τις κάννες
θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά…”
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλό! Ποιος είναι; Σαββόπουλος; Μαχαιρίτσας;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θανάσης Παπακωνσταντίνου-Διονύσης Σαββόπουλος, από δίσκο του Θ. Παπακων/νου: «Ο Σαμάνος». http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/08/papakonstantinou_th.html
Μου αρέσει!Μου αρέσει!