Ποτό ρόδι…για καλή χρονιά!

Μια πολύ καλή ιδέα για σπιτικό λικέρ είναι το ποτό ρόδι.

Το δέντρο ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα. Στον Όμηρο και στην Οδύσσεια υπάρχει αναφορά στη ροδιά. Ειδικότερα, αναφέρεται ότι το φυτό καλλιεργούνταν στους κήπους του βασιλέα Αλκίνοου. Ο Θεόφραστος την αναφέρει ροιά ή ρόα. Ήδη από την αρχαιότητα, χρησιμοποιούσαν τη φλούδα της στη βυρσοδεψία και στην ιατρική.

Ιδού λοιπόν η εύκολη συνταγή για το πρωτοχρονιάτικο κέρασμα:

Προσθέτουμε καρπό ρόδι και τσίπουρο σε ίσες ποσότητες. Βάζουμε ζάχαρη σε λίγο μικρότερη ποσότητα απ’ ότι τα άλλα δύο συστατικά,  το βάζουμε σε ένα γυάλινο βάζο, το κλείνουμε  και το αφήνουμε στον ήλιο μέχρι να γίνει η ζύμωση και να ροδίσει το τσίπουρο. Αν θέλουμε βάζουμε και καννέλα ή γαρύφαλλο για εντονότερη μυρωδιά. Κατόπιν στίβουμε τα ρόδια για να μας δώσουν και τον υπόλοιπο χυμό τους τον προσθέτουμε στο ποτό.

Από την Καστοριά!

Δυο φίλοι, ο Δαμιανός Μάντσιος και Δημήτρης Εμμανουηλίδης, εγκατέλειψαν τις δουλειές τους για να διασώσουν τον πλούτο της καστοριανής γης, με το κατάστημα Αμάλθεια. Οι παραγγελίες από κάθε γωνιά της χώρας δικαίωσαν την κίνησή τους.

Ενας μαρμάρινος πάγκος, ζάχαρη παντού και λουκούμια στη σειρά που κόβονται με δεξιοτεχνία. Δίπλα, καζάνια όπου βράζουν ξινόμηλα και μυρωδιές από πολίτικα ισλί (μελομακάρονα) που βγαίνουν από τον φούρνο έτοιμα να σιροπιαστούν. «Κάθε τέτοια εποχή πιάνουν τα χέρια φωτιά από την πίεση να προλάβουμε», ομολογεί ο Δαμιανός Μάντσιος, που αποφάσισε πριν από έναν χρόνο μαζί με τον φίλο του, Δημήτρη Εμμανουηλίδη, να ανοίξουν το κατάστημα.

Ο Έλληνας που δεν έχει ανάγκη την ΔΕΗ και τα Βενζινάδικα

 50χρονος ηλεκτρολόγος-ηλεκτρονικός έχει καταφέρει να αποκτήσει πλήρη ενεργειακή αυτονομία στο σπίτι του με χρήση αιολικής και ηλιακής ενέργειας, αλλά και να μετακινείται με καύσιμο από σάπια φρούτα.

Τρία χρόνια έχει να πατήσει το πόδι του σε βενζινάδικο και 16 χρόνια να του έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ και φυσικά ούτε τώρα του ήρθε το…

Raycap: η ελληνική εταιρεία που θωρακίζει τα αεροδρόμια των ΗΠΑ!

Και ναι!Είναι μια ελληνική εταιρεία υψηλής τεχνολογίας  που εδρεύει στη Δράμα!!!

Από την ίδρυσή της το 1987, η Raycap, είναι μία από τις πρωτοπόρους Ελληνικές εταιρίες στην έρευνα και ανάπτυξη τεχνολογικών λύσεων και υπηρεσιών. Η εταιρεία επίσης κατασκευάζει και υποστηρίζει προηγμένα προϊόντα για τηλεπικοινωνιακά και ενεργειακά δίκτυα καθώς και προϊόντα πρωτοποριακής τεχνολογίας ηλεκτρικής προστασίας.
Η Raycap είναι μία πρωτοποριακή Ελληνική εταιρεία στην έρευνα και ανάπτυξη τεχνολογικών λύσεων και υπηρεσιών κυρίως στους τομείς των τηλεπικοινωνιών, της ηλεκτρικής προστασίας και της ενέργειας.

Η Raycap έχει θυγατρικές εταιρείες και γραφεία σε 10 χώρες παγκοσμίως.

http://www.raycap.gr/index.php

Πρώτη πρόβα για τα κάλαντα!

Νιώθεις πως αν μείνεις λίγο ακόμα άπρακτος

θα φτάσουμε πιο κάτω κι απ΄ τον πάτο;Κι εμείς!

Νιώθεις να σε πονάει η διαλάληση του κακού

που φτάνει στ’αυτιά σου κάθε μέρα;Κι εμείς!

Νιώθεις να μεγάλωσες; Νιώθεις ότι έκανες πια αυτά που

όφειλες και τώρα περνάς σε άλλο στάδιο σκέψης και δράσης;Κι εμείς!

Νιώθεις πως ακόμα κι αν δεν αλλάξεις τον κόσμο,

σίγουρα μπορείς να αλλάξεις εσύ και να τον δεις με άλλα μάτια;Κι εμείς!

Παρατηρητές υπάρχουν πολλοί.

Καλαντιστές όμως λίγοι!

Γι αυτό και φέτος πάρε το κέφι σου, τη μελωδική και μη φωνή σου, τα όργανά σου και τη χαρά σου και…

ΈΛΑ! στην…Πρώτη πρόβα καλάντων το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011 και ώρα 20.00.

Ο χώρος που μας παραχωρήθηκε φέτος…

«Δείξε μου τον τρόπο καμμένο μου έλατο!»

Στις λίγες και ταπεινές σκέψεις που έβαλα στο χαρτί με την ευκαιρία της συνάντησής μας σκέφτηκα να βάλω μια πινελιά χρονολογική και τοπολογική. Όχι κατατάσσοντας τα γεγονότα, απλά παραθέτοντάς τα σε μια προσπάθεια να βρω το μέλι, όπου υπάρχει. Ξεκινάω λοιπόν από μια επίσκεψή μας με το Εργαστήριο του Γεωπονικού στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας για να καταλήξω παίρνοντας αφορμή από τι άλλο; από τα πολλά καμμένα έλατα που αντικρύσαμε τότε…

Άνοιξη 2008. Φυσιολογία Καταπονήσεων. Άσκηση πεδίου στην καμμένη Πάρνηθα…

Ανωγειανό μου γιασεμί

Καλό είναι και με λαούτο αλλά με ούτι….τα σπάει!

Όταν τα τραγούδια…

γίνονται καθημερινότητα!

Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε!

Για όσους δεν το είδαν ακόμα!

Ποιος θα μου εξηγήσει γιατί είναι κακό η χρεωκοπία; – Σαλογραία

 Κοίτα.

Το παραδέχομαι: Δεν είμαι δα και το αστέρι της πολικοοικονομικής σκέψης, το ξέρεις, όμως…μπορείς να μου εξηγήσεις, γιατί φοβούμαστε τόσο πολύ τη Μαρμάγκα της χρεωκοπίας, αγαπημένο μου;

-Δηλαδή, τι θα πάθουμε αν χρεωκοπήσουμε;

Αν δεχτούμε να γίνουμε όλοι πτωχοί;

Αρκεί να μη μας σούρνει η Μέρκελ με τους χαλκάδες του αιώνιου χρέους…

Εγώ, πάντως, προτείνω να βγάλουμε τη γλώσσα στους ΔουΝουΤούδες σε αυτό το στυλ:

-Μπδδδδ!

Κίνηση Ζωής!!!!!……

Η Ομάδα Αιμοδοσίας από τις εστίες του Πανεπιστημίου Αθηνών αφιερώνει σε όλους!!!!!…….

Καλή Πρωτομαγιά!

…τουλάχιστον μία φορά τη βδομάδα.

Κύριε πρωθυπουργέ, χθες το βράδυ γύρω στις 8, έφυγα όπως κάθε μέρα από το σπίτι μου, στην οδό Ακαδήμου στο Μεταξουργείο, για να πάω στο θέατρο, όπου παίζω αυτόν τον καιρό, στην Πατησίων.

Μπροστά στην πλατεία Κουμουνδούρου, είδα μια κλούβα της Αστυνομίας γεμάτη αστυνομικούς. Είπα μέσα μου: Μπράβο, πώς το πάθανε; Θυμηθήκανε τη γειτονιά μας;! Η ευχάριστη έκπληξή μου συνεχίστηκε

Νεραντζάκι γλυκό.

Πρέπει να σού έχει μυρίσει κι εσένα. Είναι η άνοιξη που ήρθε. Ξέρεις φέτος νόμιζα ότι δεν θα την καταλάβαινα την άνοιξη, σαν να πέρασε και να μην ακούμπησε. Αλλά αλάνθανστο σημάδι οι μυρωδιές. Τι είναι αυτό όμως που μυρίζει στους δρόμους, στις πλατείες που κάνει πιο γλυκά τα απογεύματα και πιο αληθινά τα πρωινά.

Είναι η νεραντζιά. Είναι ένα δεντράκι που έχει λεπτό κορμό και μοιάζει πάντα νέο. Κάνει πλούσιο φύλλωμα και γι’ αυτό το προτιμάνε για τα πεζοδρόμια της Αθήνας και των προαστίων. Έχει κι άλλα καλά:  δεν προσβάλλεται εύκολα από αρρώστιες, είναι γερό και αν το φυτέψεις είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα είναι εκεί για τις επόμενες γενιές.

Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί…

…κι η μάνα το ζηλεύει…

Πού πας παλικάρι;

Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό.
Οι προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ.

Γιατί ξέρω ποιός είμαι εγώ. Γιατί γονατίζω και το αίμα σου φιλώ.

Ο γιος της καλογριάς.

Λένε για τον Καραϊσκάκη ότι ήταν βλάσφημος, πολύ βλάσφημος, φιλόνικος και βωμολόχος.  Όταν κάποιοι ήθελαν να τον κοροϊδέψουν και να τον πειράξουν τον έδειχναν και έλεγαν: ¨Κοίτα, ο γιος της καλογριάς…» και τον περιγελούσαν. Κι εκείνος τους άπαντούσε:»Ναι, είμαι νόθος, είμαι ο γιος της καλογριάς. Αλλά είμαι καλύτερος από σας!»

Το ίδιο πρέπει να πούμε και τώρα σε αυτούς που μας ταπεινώνουν παγκοσμίως και μάς καταξιώνουν ως τους χειρότερους πολίτες της Ευρώπης. «Ναι, φοροδιαφύγαμε, κλέψαμε και σας εκμεταλλευτήκαμε. Αλλά είμαστε καλύτεροι από σας. Γιατί εμείς βγάλαμε με τα χέρια μας τα δικά μας μάτια. Καταστρέψαμε τον εαυτό μας. Ουδέποτε όμως στραφήκαμε εναντίον άλλου λαού. Ούτε κατά της Λιβύης, ούτε κατά της Αλγερίας ή του Ιράκ».

(ελεύθερη απόδοση από την ομιλία του κ. Σ. Καργάκου)

Μαθητής ετών…90!

Δύναμη και θέληση ήταν τα μόνα που χρειάστηκε ο Κανάκης Γιακουμινάκης από τη Νέα Χώρα.

Ο 90χρονος αποφάσισε έστω και σε αυτήν την ηλικία να γραφτεί και να παρακολουθήσει τα σεμινάρια του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου του Δήμου Χανίων, εκπληρώνοντας ένα όνειρο ζωής!

“Είμαι απόφοιτος Δημοτικού, το μόνο Πανεπιστήμιο που τελείωσα είναι αυτό της… ζωής”, δηλώνει ο ίδιος στην εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα” χαμογελώντας. “Όταν τελείωσα το Δημοτικό Σχολείο Φρε ήμουν ένας από τους καλύτερους μαθητές. Η Ενοριακή Επιτροπή της Εκκλησίας και οι επίτροποι του Συμβουλίου είπαν στη συγχωρεμένη τη μάνα μου να με στείλουν με έξοδά τους στο Γυμνάσιο για να μορφωθώ.

Πρόεδρος Ποδοσφαιρικής Ερασιτεχνικής Ομάδας!

Aν και οι περισσότεροι έχουν συνηθίσει τους παπάδες μόνο στις εκκλησίες, στο Πρόχωμα Θεσσαλονίκης τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί σε κάποιο βαθμό.

Μπορεί, καθημερινά, ο πατήρ Άγγελος να λειτουργεί, πρωί και απόγευμα, στην ενορία του, δίνοντας ευχές στους κατοίκους του χωριού, όμως «ξεκλέβει» αρκετό χρόνο από τις ασχολίες του για να ασχοληθεί με την αγαπημένη του ομάδα, την Αναγέννηση Προχώματος και, μάλιστα, από τη θέση του προέδρου!

Έχω μια καρδιά γυαλένια.