Είμαι ο Παύλος Τριποδάκης, σκηνοθέτης/ σεναριογράφος και θέλω με πολύ χαρά να σας ανακοινώσω τα ευχάριστα!
Η Δημοκρατική Ένωση Ελληνικής Μειονότητας Βορείου Ηπείρου ΔΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ, μου ανέθεσε επίσημα, μετά την θετική απόφαση του συμβουλίου της, την διεκπεραίωση της οπτικοακουστικής ταινίας που θα μιλά για την ιστορία, την σημασία και την επικαιρότητα της Βορείου Ηπείρου.
Την περασμένη βδομάδα ο Πρόεδρος της Ομόνοιας κύριος Λεωνίδας Παππάς, μου προώθησε τον ειδικό τραπεζικό λογαριασμό που δημιουργήθηκε αποκλειστικά και μόνο για την ταινία.
Έτσι θα μπορούν όλοι να βλέπουν διαδικτυακά το δείγμα της ταινίας που έφτιαξα και όσοι ευαισθητοποιούνται με το θέμα θα μπορούν να ενισχύσουν την προσπάθειά μας συνεισφέροντας στον παρακάτω λογαριασμό και προωθώντας την είδηση σε τρίτους.
Έζησε σαν κινηματογραφική ταινία τις μεγαλύτερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, έχοντας συμμετοχή σε ένα σημαντικό και ευαίσθητο κομμάτι αυτής, χωρίς ποτέ ωστόσο να ξεχνά να υποστηρίζει σε κάθε συζήτησή του πως είναι ένας δημοσιογράφος και όχι συγγραφέας παρά τα αμέτρητα βιβλία που έχει γράψει…
Ο λόγος για τον Λάζαρο Αρσενίου, ο οποίος βαδίζει σταθερά και με ξεκάθαρο μυαλό, στα 102 έτη, γεννημένος το 1915 στην Καλαμπάκα Τρικάλων.
Κοιτάξτε με θαυμασμό τα έργα της πατρίδας μας μέσα στην καθημερινή της δόξα και κάθε φορά που διαπιστώνετε το μεγαλείο της να θυμάστε πως όλα αυτά τα δημιούργησαν άνθρωποι με τόλμη και αίσθημα τιμής. Και κάθε φορά που αποτύγχαναν σε κάποια δοκιμασία δε θεωρούσαν πως πρέπει να στερήσουν τη γη τους από τη δική τους ανδρεία. Αντίθετα, πρόσφεραν σε αυτήν την πιο όμορφη θυσία, τη ζωή τους. (Θουκ. ΙΙ, 43)
O σκηνοθέτης της μνημειώδους «Αγελάστου πέτρας» Φίλιππος Κουτσαφτής επιστρέφει με ένα νέο ντοκιμαντέρ που αφορά την Αρκαδία και μιλά για τη σημασία της μνήμης και της ανακάλυψης της ιστορίας ενός τόπου που είναι μέρος της αναζήτησης ταυτότητας
«Σε καμία περίπτωση ένας σκηνοθέτης δεν πρέπει να λέει κάτι περισσότερο από το έργο του» θα μου πει ο Φίλιππος Κουτσαφτής στο σπίτι του, στου Γκύζη, όπου τον συνάντησα με αφορμή την τελευταία δημιουργία του, το ντοκιμαντέρ «Αρκαδία χαίρε». «Δεν είμαι καθόλου Συνέχεια ανάγνωσης «Η «Αγέλαστος Πέτρα» απέκτησε αδερφάκι!»→
Κάποιος φίλος με πολύ μεράκι, κόπο, σεβασμό και αγάπη για την πόλη που όλοι ζούμε έφτιαξε μια σελίδα για την Βυζαντινή Αθήνα (www.byzantineathens.com). Νομίζω ότι καλύπτει ένα μεγάλο ιστορικό κενό στις γνώσεις των περισσοτέρων εξ ημών, -αυτό των βυζαντινών χρόνων της Αθήνας- με πλούσιο υλικό και προσεγμένη οπτικοακουστική παρουσίαση. Νομίζω αξίζει τον κόπο όχι μόνο να τις ρίξετε μια ματιά, αλλά και να την προωθήσετε όπου νομίζετε, προκειμένου να συνδεθούμε όλοι μας καλύτερα με τις ρίζες και το παρελθόν μας σε μια τόσο δύσκολη περίοδο. Μην διστάσετε να στείλετε μέσω email την συμπαράστασή σας, τις παρατηρήσεις, την διάθεσή σας να του προσφέρετε μια οπτική βυζαντινή γωνία που δεν έχει συμπεριλάβει.
Αντιγράφω αποσπασματικά το εισαγωγικό κείμενο της αρχική σελίδας της βυζαντινής Αθήνας.
«….Σίγουρα τα βήματά μας θα μας φέρανε κάποτε πάνω σε κάποιο από τα στολίδια μοναδικής αρχιτεκτονικής ομορφιάς της Αθήνας, σε κάποιο βυζαντινό «μπιζουδάκι».
Ατενίζοντας την ομορφιά αυτών των ναών, η σκέψη μας αυτόματα ανατρέχει στην εποχή, που κτίσθηκαν. Την εποχή που η Αθήνα υπήρξε μια απλή επαρχία της αχανούς και ένδοξης Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Πόσοι πρόγονοί μας ζήσανε στον ίδιο χώρο με εμάς! Πόσες προσευχές, πόσες λειτουργίες, πόσα μυστήρια, πόσα δάκρυα μετανοίας κύλησαν μέσα σε αυτά τα εκκλησάκια από Αθηναίους των περασμένων αιώνων! Αυτά τα εκκλησάκια είναι η κληρονομιά μας από μια εποχή που πέρασε, για να μας θυμίζουν ότι και εμείς συναποτελούμε έναν μικρό κρίκο ενός μεγάλου και ένδοξου πολιτισμού.
Έτσι, ο στόχος της σελίδας αυτής, είναι να γνωρίσουμε καλύτερα την Βυζαντινή πλευρά της πόλεώς μας. Να πάρουμε δύναμη από την ιστορία μας και εν συνεχεία να σταθούμε αντάξιοι του έθνους μας και των προπατόρων μας.
Γιατί άλλωστε όπως η κ. Αρβελέρ μας θύμισε πρόσφατα, «είμαστε όλοι Βυζαντινοί»…
Ας αναζητήσουμε τις ρίζες μας, ας δούμε με μια δεύτερη πιο προσεκτική ματιά ότι καθημερινά προσπερνάμε μέσα στην μπόρα αρνητικών ειδήσεων, συναισθημάτων, προβλέψεων. Η κρίση ως γνωστό δεν είναι μόνο οικονομική, πρώτιστος είναι κρίση ταυτότητας.
Η προσπάθεια του φίλου, είναι μια «ταυτοποίηση» και ευτυχώς όχι μόνο εθνική!
Σαν σήμερα το 523 μ.Χ. θεμελιώνεται ξανά, από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό αυτή την φορά, η εκκλησία της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Βυζαντινός Ναός της Ύπατης Σοφίας του Ένσαρκου Λόγου του Θεού, περισσότερο γνωστή ως Αγία Σοφία ή Αγιά-Σοφιά, (τουρκικά Ayasofya, λατινικά Sancta Sophia ή Sancta Sapientia), γνωστός και ως Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας ή απλά Η Μεγάλη Εκκλησία, είναι το πρώτο κτίσμα που χτυπάει στα μάτια του επισκέπτη, καθώς εισέρχεται από την Προποντίδα. Το ξεχωριστό αυτό σημείο είχαν επιλέξει για να χτίσουν τους ναούς τους, αιώνες πριν από τους Βυζαντινούς, οι ειδωλολάτρες.
Ο πρώτος ναός της Αγίας Σοφίας θεμελιώθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο το 330 μ.Χ. όταν ονόμασε τη μετέπειτα Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η ανέγερση του ναού ολοκληρώθηκε από τον γιο του Κωνστάντιο και τα εγκαίνια έγιναν στις15 Φεβρουαρίου του 360.
Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014 και ώρα 11.30 το πρωί στην αίθουσα του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός» (Πλατεία Ἁγ. Γεωργίου Καρύτση 8 Αθήνα, πλησίον ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο) με αφορμή τα 200 χρόνια από την ίδρυση της φιλικής εταιρείας (1814-2014) θα έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε, να συζητήσουμε και να προβληματιστούμε μέσα από άγνωστες πτυχές για τις ενέργειες και τη δράση της Φιλικής Εταιρείας, Σήμερα με ποιους τρόπους μπορούμε να πετύχουμε μια αναγέννηση; Θα αναπτύξουν τις θεματικές οι: Δημήτρης Σταθακόπουλος και ο Ηλίας Φιλιππίδης. είσοδος ελεύθερη. Περισσότερα παρακάτω!
Στις 20 Ιουλίου1974, σαράντα περίπου χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του ναυτικού εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η απόβαση των Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, με ένα μήνα σχεδόν διαφορά η πρώτη από τη δεύτερη, είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή, μέχρι σήμερα του 37% του νησιού.
Ελληνικά νησιά αποτελούν αγαπημένους καλοκαιρινούς και όχι μόνο προορισμούς των Ελλήνων αλλά και ξένων τουριστών. Από πού όμως έχουν λάβει το όνομά τους; Ξέρατε ότι ο Νάξος ήταν ο θρυλικός ηγεμόνας των πρώτων αποίκων του ομώνυμου νησιού;
Το ίδιο ήταν και ο Πάρος για την Πάρο, ο Θάσος για την Θάσο, ο Ζάκυνθος για την Ζάκυνθο και ο Κέφαλος για την Κεφαλλονιά. Γνωρίζατε ότι Κρήτη ονομαζόταν μία από τις νύμφες των Εσπερίδων, που φύλαγαν τα χρυσά μήλα στον κήπο των θεών στην χώρα του Άτλαντα; Η δε Σύμη ήταν μία άλλη νύμφη, συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κάτοικου του νησιού, ενώ ο Φολέγανδρος ήταν γιος του Μίνωα.
Αγαπητέ φίλε/Αγαπητή φίλη,
σε προσκαλούμε τηνΚυριακή αυτή, 9 Μαρτίου, στην επόμενη συνάντηση του
“Σεμιναρίου Πατριδογνωσίας” με θέμα :
“Κλασσικοί χρόνοι: Η αθηναϊκή δημοκρατία του Κλεισθένη και του Περικλή σε σύγκριση με τη ρωμαϊκή δημοκρατία και την Pax Romana”.
Καλεσμένος ομιλητής: κ. Φώτιος Σχοινάς, φιλόλογος και πρώην σχολικός σύμβουλος φιλολόγων Αθηνών.
Τόπος διεξαγωγής: αίθουσα “Καταφυγή” στη Δάφνη
(Αγίας Βαρβάρας 66 και Λακεδαίμονος 2 (είσοδος) πλησίον στο σταθμό Μετρό Δάφνη).Ώρα προσέλευσης: 19:30
Ώρα έναρξης: 20:00
Πρόγραμμα: Α’ ΜΕΡΟΣ: 20:00 – 20:45 ανάπτυξη της εισήγησηςΒ’ ΜΕΡΟΣ: 20:45 – 22:00 διάλογος- συζήτησηΓ’ ΜΕΡΟΣ: 22:00 – 22:30 κέρασμα, τακτοποίηση της αίθουσας, λήξη.Για την καλή διεξαγωγή του σεμιναρίου:-είμαστε συνεπείς στην ώρα μας-τηρούμε το πρόγραμμα-τροφοδοτούμε τη συζήτηση με τις σκέψεις μας
Θερμή παράκληση όσοι ενδιαφερόμαστε ας είμαστε συνεπείς στην ώρα μας,
ώστε να μην καταφθάνουμε μετά τον καλεσμένο ομιλητή.
*Υπενθυμίζουμε την ύπαρξη του κουμπαρά για προαιρετική συνεισφορά στις ανάγκες του Σεμιναρίου.
Σαν σήμερα, 4 Φεβρουαρίου 1843, «έφυγε» ο Γέρος του Μωριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Ας θυμηθούμε τον περίφημο λόγο του στην Πνύκα.
Στις 7 Οκτωβρίου 1838 ο γηραιός στρατηγός και εν ενεργεία Σύμβουλος Επικρατείας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επισκέφθηκε το Βασιλικό Γυμνάσιο της Αθήνας (νυν 1ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθήνας) για να παρακολουθήσει τη διδασκαλία του γυμνασιάρχη Γεωργίου Γενναδίου (1784-1854) για τον Θουκυδίδη. Τόσο εντυπωσιάστηκε από την «παράδοσιν του πεπαιδευμένου γυμνασιάρχου και από την θέαν τοσούτων μαθητών», ώστε εξέφρασε την επιθυμία να μιλήσει και ο ίδιος προς τους μαθητές. Την πρότασή του απεδέχθη ο Γεννάδιος και λόγω της στενότητας του χώρου και του πλήθους των μαθητών η ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ορίσθηκε για τις 10 το πρωί της 8ης Οκτωβρίου 1838 στην Πνύκα.
Η Ομιλία
Παιδιά μου!
Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ’ αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ’ αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ’ ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.
*Υπενθυμίζουμε την ύπαρξη του κουμπαρά για προαιρετική συνεισφορά στις ανάγκες του Σεμιναρίου.
Σχολιά-Ζωντας