Αντι-ρήσεις

Φίλε κόσμε Χαίρε,

Πέρασε καιρός από από τότε που συστηθήκαμε. Ήρθε ο καιρός να αποχαιρετιστούμε. Πολλές σκέψεις και πολλές αναμνήσεις περνάνε αυτή τη στιγμή από το μυαλό, όμως το βασικό που στέκεται είναι το συναίσθημα στην καρδιά. Χαρά, ευγνωμοσύνη, συγκίνηση πληρότητα και πάνω από όλα δοξολογία. Δοξολογία γιατί γνωρίσαμε, συναναστραφήκαμε  και συνδεθήκαμε βαθιά με ανθρώπους. Είναι συγκινητικό, σπάνιο και συνάμα υπέροχο να μπορείς να νιώθεις δεμένος με ανθρώπους, που όσο και να περνάει ο χρόνος, όσο και να περνάνε οι δυσκολίες δένεσαι και περισσότερο. Ας μου επιτραπεί να πω είναι δώρο Θεϊκό. 

  Κάποτε από αυτό εδώ το σημείο αφήναμε όλοι μαζί ένα κερί και ένα λουλούδι.  Αυτά δεν χάθηκαν. Ο καθένας που τα κρατάει μπορεί και πρέπει να τα προσφέρει.  Απλώς ο τόπος αυτός θα τερματίσει το λίγο αυτό που πετύχαινε, για να αφήσει χώρο στους νέους που μπορούν να κάνουν αντίστοιχα ή, ευχόμαστε, ακόμα καλύτερα πράγματα.

   Όσοι ξεκινήσαμε είμαστε ήδη παντρεμένοι και με παιδιά.  Εκείνοι που συνέχισαν πέτυχαν ωραία και πολλά. Πάρα πολλοί έδωσαν πολλά. Αμφότεροι πήραμε και πολλά. Ένα δόξα Τω Θεώ για όλα. 

  Ανυπομονούμε να δούμε νέες προσπάθειες και ευχόμαστε καλύτερες από τη δική μας. Μόνο σαν παρακαταθήκη θα θέλαμε να πούμε σε όλους ότι το κλειδί και η ουσία στις “Αντι-ρήσεις” ήταν να υποχωρεί η γνώμη του ενός στη θέση της ομάδας.  Να έρχεται ο καθένας εγγύτερα στους ανθρώπους που έχει γύρω του και ας διαφωνεί μαζί τους. Πολλές φορές ήρθαμε σε ρήξη, πολλές περισσότερες με δάκρυα στα μάτια αγκαλιαστήκαμε. Επειδή αυτά δεν πρέπει να χαθούν, εδώ θα πρέπει να σταματήσουμε.

  Καλό ταξίδι σε όλους μας και καλή αντάμωση.

  Χαίρετε πάντοτε.